วิธีแยกความแตกต่างระหว่างเยื่อที่ไม่ชอบน้ำและไม่ชอบน้ำ

เมมเบรนที่ไม่ชอบน้ำและไม่ชอบน้ำสามารถแยกแยะได้จากพฤติกรรมที่มีต่อโมเลกุลของน้ำ เยื่อไม่ชอบน้ำจะขับไล่น้ำและไม่ทำให้เปียกน้ำ ในขณะที่เยื่อที่ชอบน้ำจะดึงดูดน้ำและทำให้เปียกได้ง่าย

ต่อไปนี้เป็นวิธีการแยกความแตกต่างระหว่างเมมเบรนที่ไม่ชอบน้ำและไม่ชอบน้ำ:

1. การวัดมุมสัมผัส: เป็นวิธีที่ใช้กันทั่วไปในการวัดความสามารถในการเปียกน้ำของพื้นผิว วางหยดน้ำบนเมมเบรน และวัดมุมที่เกิดขึ้นระหว่างหยดน้ำกับพื้นผิวเมมเบรน เมมเบรนที่ไม่ชอบน้ำจะมีมุมสัมผัสสูง โดยทั่วไปจะสูงกว่า 90 องศา ซึ่งบ่งชี้ว่าหยดน้ำไม่กระจายบนพื้นผิวได้ง่าย ในทางตรงกันข้าม เมมเบรนที่ชอบน้ำจะมีมุมสัมผัสต่ำ โดยทั่วไปจะต่ำกว่า 90 องศา ซึ่งแสดงว่าหยดน้ำกระจายบนพื้นผิวได้ง่าย

2. การทดสอบการกรองด้วยเมมเบรน: เมมเบรนที่ไม่ชอบน้ำมักใช้ในการกรองเพื่อแยกสารประกอบที่ไม่มีขั้วออกจากน้ำ ในการทดสอบนี้ ใช้เมมเบรนที่ไม่ชอบน้ำเพื่อกรองส่วนผสมของน้ำและน้ำมัน เมมเบรนที่ไม่ชอบน้ำจะช่วยให้น้ำมันซึมผ่านได้ในขณะที่กักเก็บน้ำไว้ ในทางตรงกันข้าม เมมเบรนที่ชอบน้ำจะช่วยให้ทั้งน้ำมันและน้ำซึมผ่านได้

ประจุพื้นผิวเมมเบรน: เมมเบรนที่ชอบน้ำโดยทั่วไปจะมีกลุ่มพื้นผิวที่มีประจุซึ่งดึงดูดโมเลกุลของน้ำ ประจุนี้สามารถวัดได้โดยใช้การวัดศักย์ซีตา ในทางตรงกันข้าม เยื่อที่ไม่ชอบน้ำมีพื้นผิวที่เป็นกลางหรือไม่ชอบน้ำ ซึ่งไม่ดึงดูดโมเลกุลของน้ำ

3. ความสามารถในการซึมผ่านของน้ำ: โดยทั่วไปเยื่อที่ชอบน้ำจะมีความสามารถในการซึมผ่านของน้ำได้สูงกว่าเยื่อที่ไม่ชอบน้ำ สามารถวัดได้โดยใช้การทดสอบการซึมผ่าน โดยวัดอัตราการไหลของน้ำผ่านเมมเบรนภายใต้สภาวะควบคุม

โดยรวมแล้ว ความสามารถในการเปียกน้ำของเมมเบรนเป็นตัวแปรสำคัญที่กำหนดประสิทธิภาพในการใช้งานต่างๆ การพิจารณาคุณสมบัติไม่ชอบน้ำหรือชอบน้ำของเมมเบรนเป็นสิ่งสำคัญในการเลือกเมมเบรนที่เหมาะสมสำหรับการใช้งานที่กำหนด