อะไรคือความแตกต่างระหว่างเมมเบรนกรองแบบไม่ชอบน้ำและเมมเบรนกรองแบบโอเลโฟบิกในแง่ของหลักการ โครงสร้าง

ทั้งเยื่อกรองที่ไม่ชอบน้ำและโอเลโฟบิกเป็นเยื่อกรองที่ใช้ในการแยกของเหลวและก๊าซ อย่างไรก็ตาม ความแตกต่างที่สำคัญระหว่างพวกเขาคือความสามารถในการขับไล่ของเหลวประเภทต่างๆ

ความแตกต่างในโครงสร้างระหว่างเยื่อสองชนิดที่ไม่ชอบน้ำและไม่ชอบน้ำมักทำจากเส้นใยสังเคราะห์ที่ไม่ทอหรือทอ เส้นใยถูกจัดเรียงในรูปแบบสุ่มหรือรูปแบบที่สม่ำเสมอ สร้างโครงสร้างที่มีรูพรุนซึ่งช่วยให้ก๊าซผ่านได้ในขณะที่ปิดกั้นของเหลว ขนาดรูพรุนของเมมเบรนถูกควบคุมอย่างระมัดระวังเพื่อให้แน่ใจว่าเหมาะสมกับการใช้งานที่ต้องการ

เยื่อกรองแบบ Hydrophobic ได้รับการออกแบบมาเพื่อขับไล่น้ำและโดยทั่วไปจะใช้ในการใช้งานที่ต้องกำจัดน้ำออกจากกระแสอากาศ โดยทั่วไปแล้วเมมเบรนเหล่านี้ทำจากวัสดุ เช่น โพลีเตตระฟลูออโรเอทิลีน (PTFE) หรือโพลีโพรพิลีน ซึ่งมีพลังงานพื้นผิวต่ำและไม่อนุญาตให้น้ำเปียกพื้นผิว เมมเบรนที่ไม่ชอบน้ำยังทนทานต่อการเปรอะเปื้อนจากสารอินทรีย์และสามารถทำงานได้ที่อุณหภูมิสูง ในทางตรงกันข้าม เยื่อกรอง oleophobic ได้รับการออกแบบมาเพื่อขับไล่น้ำมันและของเหลวที่ไม่ชอบน้ำอื่นๆ เมมเบรนเหล่านี้มักทำจากวัสดุเช่น ซิลิโคนหรือโพลิเมอร์ที่มีฟลูออริเนต ซึ่งมีพลังงานพื้นผิวต่ำและไม่อนุญาตให้น้ำมันเปียกพื้นผิว เมมเบรน Oleophobic สามารถใช้ในงานที่ต้องการกำจัดน้ำมันออกจากกระแสของเหลว เช่น อุตสาหกรรมอาหารหรือการบำบัดน้ำเสีย

พื้นผิวของเยื่อกรองที่ไม่ชอบน้ำและไม่ชอบน้ำมักถูกดัดแปลงเพื่อปรับปรุงประสิทธิภาพการกรอง ตัวอย่างเช่น พื้นผิวของเมมเบรนที่ไม่ชอบน้ำสามารถบำบัดได้ด้วยการเคลือบวัสดุที่ไม่ชอบน้ำ เช่น สารประกอบเพอร์ฟลูออริเนต เพื่อลดพลังงานที่พื้นผิวเพิ่มเติมและปรับปรุงคุณสมบัติไม่ซับน้ำ ในทำนองเดียวกัน เยื่อกรองน้ำมันสามารถเคลือบด้วยสารเคลือบน้ำมัน เช่น โพลิเมอร์ที่มีฟลูออริเนเต็ดเพื่อเพิ่มคุณสมบัติไม่ซับน้ำมัน การปรับเปลี่ยนพื้นผิวยังสามารถปรับปรุงความทนทานของเมมเบรนและอายุการใช้งานโดยการลดคราบสกปรกและยืดอายุการใช้งานของเมมเบรน

เยื่อกรองที่ไม่ชอบน้ำได้รับการออกแบบให้กันน้ำ ซึ่งหมายความว่าช่วยให้ก๊าซผ่านเข้าไปได้และปิดกั้นของเหลว สิ่งนี้ทำได้โดยใช้วัสดุที่มีพลังงานพื้นผิวต่ำและมุมสัมผัสกับน้ำสูง ผลที่ได้คือเมมเบรนที่กรองสารละลายที่เป็นน้ำหรือละอองได้อย่างมีประสิทธิภาพมาก ในขณะที่ปล่อยให้ก๊าซผ่านเข้าไปได้ แผ่นกรองแบบ Hydrophobic มักใช้ในงานต่างๆ เช่น การระบายอากาศ การกรองอากาศ และระบบกรองน้ำ

เมมเบรน Oleophobic ได้รับการออกแบบมาเพื่อขับไล่น้ำมันและของเหลวอินทรีย์อื่นๆ ในขณะที่ปล่อยให้ก๊าซผ่านเข้าไปได้ สิ่งนี้ทำได้โดยใช้วัสดุที่มีพลังงานพื้นผิวต่ำและมุมสัมผัสกับน้ำมันสูง แผ่นกรอง Oleophobic มักใช้ในงานที่ต้องกรองของเหลวที่มีน้ำมันหรือมันเยิ้ม เช่น อุตสาหกรรมปิโตรเคมี การแปรรูปอาหาร และการผลิตยา

โดยสรุปแล้ว ความแตกต่างที่สำคัญระหว่างเมมเบรนที่ไม่ชอบน้ำและไม่ชอบน้ำคือความสามารถในการขับไล่ของเหลวประเภทต่างๆ เมมเบรนแบบไม่ชอบน้ำจะขับไล่น้ำ ในขณะที่เมมเบรนแบบไม่ชอบน้ำจะปฏิเสธน้ำมันและของเหลวอินทรีย์อื่นๆ เมมเบรนทั้งสองประเภททำจากเส้นใยสังเคราะห์และได้รับการออกแบบมาเพื่อให้ก๊าซผ่านได้และปิดกั้นทางเดินของของเหลว ตัวเลือกระหว่างทั้งสองขึ้นอยู่กับการใช้งานเฉพาะและประเภทของของเหลวที่ต้องกรอง

การอ้างอิง

1.Kim, S., et al. "Oleophobicity of electrospun polyvinylidene fluoride (PVDF) nanofiber membranes modified with fluorinated silanes." Journal of Membrane Science, vol. 499, 2016, pp. 285-292.

2.Belfiore, L.A., et al. "Oleophobic ultrafiltration membranes prepared via surface-initiated polymerization of fluorinated methacrylates." Journal of Membrane Science, vol. 458, 2014, pp. 238-246.

3.Zhao, Y., et al. "Development of an oleophobic and hydrophilic thin-film composite membrane for fouling-resistant nanofiltration." Journal of Membrane Science, vol. 524, 2017, pp. 154-163.